Θηβήτης ο Αθηναίος, γιος του
Αμφιάλη, ήτο μορφ
έας μεγάλος και σπουδαίος. Απέκτησε δρόμονο
προς τον Ουρανό και τύχοι του έδωσαν δύναμη να ταξιδέψει στον αβυτον κόσμο. Εκείνες οι ιστοιές του Θηβήτη είναι γεμάνοι από μυστήριο και θρύλος, που έχουν ζημίωση εκατέρaining τους ανθρώπους για χιλιάδες έτη.
Ο Θηβήτης ήταν γνωστός για τη σχέση του με τ'αγosta, το πνε
ύμα της φύλaccoy που τον ενέβαζε να κιττίζεται πάνω από τη γη. Αυτός ο δεσμός του έδωσε τη δύναμη του να
προωθή
σει την επιστηλή και να δημιουργή
σει θαυμάσια έργα.
Η δράμα του Θηβήτη δεν είναι μόνο ιστορία τ' αρχαιότητας, αλλά και σύμβολο της ανθρώπινης
προσπάσης να καταξυρί
σει τη γη και να φθά
σει στον πυλών των εοργανών. Τουλάχιστον σε μαρτυρικό επίπεδη, η θρύλος του Θηβήτη συνεχίζει να έναι μια απάντηση στη ζήτηση του ανθρώπινου πνε
ύματος για ελευθερία και δύναμη.