إشιά دریکن
در سال 1830
در تهران متولد شد و
در سال 1907
در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known
در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که
در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریک?
? به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی
در بین نویسندگان فارسی شناخته میشو
د.
??عد از آن، او با انتشار «حجاب»
در سال 1880، به یک وقفه عظیم
در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در
مو??د مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای
مو??ود بود. دریکن همچنی?
? به نویسندگی تعدادی از مقالات
در مجلات مختلفی
در ایران و خارج کشور پرداخته است، ک
ه meisten از آنها
در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهان
د.
??ر سالهای اخیر حیات او، دریک?
? به عنوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش
در بین روشنفکران و دانشجویا?
? به شدت
مو??د تحسین قرار میگرفت. او همچنی?
? به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کر
د.
??ین بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام
در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندا?
? به ادبیات و فلسفه دارد.
.jpg)
